» opowiadanie «

Ide sobie ulica a tam leży 5 złotych to je podniosłem

KONIEC

Śliczne opowiadanie plusik dla ciepie

Dzięki, długo nad nim siedziałem

zajebiste

Dzięki Byczu. :*

traaa

sssssssssssssssssssssssssssssss

badziewne

Masz dedy cioto

[link widoczny dla zalogowanych]

zapraszam do przeczytania!

Przed samą śmiercią Lorda Aragona urodził się jego syn o imieniu Naremon. Był rezolutny i uśmiechnięty. Nie miał matki, tuż po urodzeniu syna uciekła i słuch o niej zaginął.
Przyszedł ten dzień kiedy Lord Aragon umarł, a dziecko trafiło do przyjaciół jego ojca. Miał szczęście, że ich ojciec nie był konfliktowy. Inaczej dziecko trafiło by do domu dziecka, gdzie nie ma najlepszych warunków. Miał godne dzieciństwo u państwa Majorskich. Gdy stał się już młodzieńcem zaczął podpytywać o rodziców. Jego opiekunowie pomalutku wyjaśniali mu pewne rzeczy. Jednak musieli mu kiedyś wyjawić co tak naprawdę się stało z jego rodzicami. Gdy nastał ten dzień, chłopak zamknął się w sobie i już nie odezwał się słowem. Pewnej nocy przyszedł mu do głowy pomysł, by uciec i już nigdy nie wrócić do państwa Majorskich. Szedł przez ciemny las, gdzie łatwo można było wpaść w jakieś bagno. Pełno tam stało wody, jednak młodzieniec sobie jakoś poradził. Dotarł do miasta Mythar, gdzie ludzie używali języka ergassaj. Nie mógł ich zrozumieć, toteż się wystraszył i poszedł dalej. Gdy tak szedł natrafił na stado centaurów. Mimo strachu podszedł do nich i spytał się czy mógł by przyłączyć się do ich stada. Patrząc na niego ze zdziwieniem odpowiedziały, że przecież nie jest centaurem. Mimo to chłopak nalegał, gdyż nie miał gdzie się podziać. Dowódca Centaur Asterion zgodził się, na pobyt w stadzie. Kilka lat później, gdy stał się już dorosłym człowiekiem wyruszył do miasta. Nie był już tak nieśmiały jak kiedyś. Spytał się gdzie jest i gdzie można spotkać mistrza magii. Gdy mu mieszkańcy odpowiedzieli gdzie się znajduje był zaszokowany, ze uciekł tak daleko od domu. Państwo Majorscy mieszkali bowiem niedaleko Karka-han w małej chatce. Kiedy już wiedział gdzie szukać mistrza magii, poprosił o teleport do Gór Zrębowych, a następnie poszedł dalej na nogach do Ithan. Nie wiedział za bardzo gdzie znajduje się Siedziba maga, dlatego pytał się mieszkańców tego miasta czy by ktoś nie mógł go do niego zaprowadzić. Natrafił na podróżnika, który wybierał się w kierunku Andarum Ilami. Szybko kupił coś do jedzenia i poszedł z nim aż po Mroczny Przesmyk. Tam ich droga rozeszła się. Gdy już dotarł do maga spytał się, czy może go nauczać magii. Ten się zgodził, jednak w zamian za nauki Naremon miał mu sprzątać jaskinie. Nie mając czym płacić zgodził się na takie warunki. Gdy już minęło kilka lat nauki Naremon stał się już dobrym magiem. Pewnego dnia spotkał się w Ithan z pewnym wojownikiem. Spytał się Naremona czy jest synem Lorda Aragona. Ten przytaknął i spoglądał na wojownika. Wojownik o imieniu Darfen zabrał go na spacer i zaczął mu opowiadać o jego ojcu. Gdy tak doszli do Zapomnianego Szlaku Darfen powiedział całą prawdę o śmierci ojca Naremona. Wyjawił mu, że to on go otruł silnym wirusem, a teraz czeka kolej na niego. Zaczęli się szarpać, popychać, gdy Darfen miał już wspaniałą chwilę na zabicie Naremona. Ten jednak przywołał potężny czar i zabił Darfena. W tej chwili przekonał się, że warto było uczyć się magii. Wrócił do państwa Majorskich i przeprosił za ucieczkę. Przez cały czas martwili się o niego i wierzyli, ze dalej żyje. Mimo, ze minęło wiele czasu od ucieczki dalej go kochali i wybaczyli incydent.
Naremon do końca życia był samotnikiem bez żony. Miał jednak wielu wspaniałych przyjaciół.

CziQi

Podoba się wam ; p ?

Asz mam dreźcze ze wruszenia. Oczy mi zmokły, jenzyk też. Wogule nie wiem jak to robisz